Giputbol
ang sirkiro sa iyang amo human iyang gikawatan og paglaom ang mga
nanan-aw niya tungod aning esenaha: ang iyang pagsab-it sa hangin sa
mga botelya sa bino nga puno sa mga wala matumang damgo o sa tukmang
pagkasulti, tinguha, nga mahubad ang kahulogan sa pulong nga “wala”
nga kanunayng ilitok nila kon ilang hiposon ang kamatuoran sulod sa
ilang mga bulsa.
Naglakaw
ang sirkiro, nagguyod og sakong puno sa iyang kagul-anan nga iyang
natigom sukad sa iyang pagka bata, kagul-anang natapok natilok sa mga
higayon nga did-an siya sa iyang apohan pagsud-ong sa gabundak nga
ulan.
Mitadlas
siya sa basurahan sa Inayawan, apan wala niya gilabay ang sako. Sa
unahan, misantop sa iyang alimpatakan: “Ako ang basurahan.”
Mipadayon
siya sa iyang panaw ug nalamba human masabod iyang tiil sa bungo sa
dakbayan sa mga bukog. Gipabarog siya sa lalaki nga nagbahag ug
nagdalag pana.
“Salamat,
Bay. Ako diay ang sirkiro sa Nalusoan.” “Ako diay si Kulafu, ang
kinaham sa mga gikapoy sa kinabuhi.”
Sa
unahan, gasul-ob og trapo nga Propeta gadagan-dagan. Iyang mga
panagna kanunayng gisibya sa iyang mga daman. Sa umaabot, ang Propeta
mamaligya og kamatuoran nga selyado sa usa ka paketeng sigarilyo.
Dili kini mahalin kay iyang singhagan ang mga tawong moduol niya:
“Wala niy presyo, mga pesteha mo!”
Tulo
ka kataw nanganta sa kantiladong bahin sa dagat sa Sitio Kantilado.
Wala sila mangahubog human ilang nahurot og tungla ang traynta ka
botelya nga gipapitlag hulagway ni Kulafu. Ang mga botelya gilabay sa
asawa sa negosyante og isda.
Kataw
Uno: “Kanta ba kining atong gikanta?” Kataw Dos: “Oo, apan
walay melodiya.” Kataw Tres: “Ato ning pangitaon ning lalaki sa
botelya. Patilawon nato siya og tinola.”
Wala
lang sila nasayod si Kulafu nangita sa iyang tulo ka gusok nga nawala
sa dakbayan sa mga bukog. Nanguhit niya ang Makililimos, nangaliyupo
og eklipse sa udtong tutok samtang gatutok sa buwan nga sinaw ibabaw
sa kampanaryo sa kinadak-ang katedral sa dakbayan sa mga bukog.
Sa
dihang wala misanong si Kulafu, igo na lang siya miuwang sa lata sa
sardinas. Mihunghong dayon siya sa iyang tapad nga buta nga musikero:
“Bulahan ang mga bungol kay sila ray nasayod kon unsa kalangas ang
kahilom.”
Ang
kasaysayan sa Makililimos walay nasayod. Mahimong nagsugod kaniadto,
sa tung-tunga o magsugod pa sa umaabot sa dakbayan sa mga bukog.